یک مدرس حوزه و دانشگاه گفت: خداوند متعال با بیان «مَا أُنزِلَ إِلَیْکَ مِن رَّبِّکَ» اعلام می‌کند حکم ولایت، اصل هر حکمی است، روح شریعت و قرآن، ولایت است.
به گزارش پایگاه خبری وَسیم لرستان،حجت‌الاسلام علی بیرانوند با اشاره به اینکه آیاتی در قرآن کریمکه به آیه «ولایت» معروف هستند، اظهار کرد: یکی از این آیات آیه ۶۷ سوره مبارکه مائده با این مضمون «یَا أَیُّهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ مَا أُنزِلَ إِلَیْکَ مِن رَّبِّکَ وَإِن لَّمْ تَفْعَلْ فَمَا بَلَّغْتَ رِسَالَتَهُ وَاللّهُ یَعْصِمُکَ مِنَ النَّاسِ إِنَّ اللّهَ لاَ یَهْدِی الْقَوْمَ الْکَافِرِینَ» است که خداوند متعال می‌فرماید: «ای پیامبر آنچه از جانب پروردگارت به سوی تو نازل شده ابلاغ کن و اگر نکنی پیامش را نرسانده‌ای و خدا تو را از [گزند] مردم نگاه می‌دارد آری خدا گروه کافران را هدایت نمی‌کند».
وی ادامه داد: از اول سوره مائده که نگاه می‌کنیم بحث اهل کتاب مطرح است، بحث از ولایت، نهی از اتخاذ ولایت و معرفی کردن دایره ولایت برای مؤمنین است و تا اینجا سوره، جوی را نشان می‌دهد که احتمالاً در شرایطی به خاطر بعضی مصلحت‌ها پیامبر خدا، تبلیغ بعضی از مسائل مربوط به اهل کتاب را به تأخیر انداخته باشد.
بیرانوند اضافه کرد: یعنی حالتی در جامعه ایمانی بوده و تهاجماتی موجود بوده است؛ که پیامبر اکرم(ص) به خاطر بعضی مصلحت‌ها، مقداری از دعوت در این زمینه را به تأخیر انداخته باشد، «ما انزل الیک من ربک» چندین بار در سوره مائده تکرار شده و با هیچ دلیل و مدرکی نمی‌توان ثابت کرد که مراد از آن متن قرآن نیست، یعنی آنچه از قرآن راجع به این موضوع بر تو وارد شده است را ابلاغ کن.
این مدرس حوزه و دانشگاه اضافه کرد: «وَإِن لَّمْ تَفْعَلْ فَمَا بَلَّغْتَ رِسَالَتَهُ» که اگر این کار را انجام ندهی مثل این است که کل رسالتت را انجام نداده باشی، چرا؟ چون رسالت پیامبر ناظر بر دو دسته مشرکین و اهل کتاب بود که خصوصیات مشرکین را هم داشته‌اند ولی چون منسوب به یکی از ادیان الهی بودند این وصف، لقب آنها شده بود.
وی تصریح کرد: مفسرین گفته‌اند این آیه در ادامه آیات قبل نازل شده و دلیل سخن خود را چنین بیان کرده‌اند که اگر مردم اقامه شریعت کنند، خداوند سبحان از آسمان و زمین برکاتی بر آنها نازل خواهد کرد، نمونه‌ای از این برکات نزول همین آیه است.
بیرانوند با بیان اینکه از قول مرحوم کلینی و تعدادی از راویان حدیث نقل شده که این آیه در روز عید غدیر نازل شده و درباره امام علی(ع) و ولایت اوست. ، اظهار کرد: می‌توان گفت: «بَلِّغْ ما أُنْزِلَ إِلَیکَ» پیام ولایت، امیرالمؤمنین(ع) است که پیامبر هنوز آن‌را تبلیغ نکرده بود، این پیام به اندازه‌ای ارزشمند بوده که اگر تبلیغ نمی‌شد گویا رسول خدا(ص) هیچ پیامی را از سوی حضرت حق ابلاغ نکرده و در حقیقت عدم تبلیغ این پیام به ساختار رسالت آسیب وارد می‌کرد.
وی با اشاره به برکت امر ولایت در عالم، گفت: «مَا أُنزِلَ إِلَیْکَ مِن رَّبِّکَ؛ ای پیامبر! به مردم بگو حقیقت هر آن‌چیزی است که از سوی پروردگار نازل شده است» و آن ولایت است و هر آنچه در عالم هست، همه به برکت امر ولایت بوده، همه چیز زیرمجموعه ولایت است و اگر خداوند اراده چنین معنایی را نکرده بود می‌توانست آیه را طوری دیگر بیان کند.
این کارشناس مذهبی با اشاره به اینکه اصل دین، ابلاغ ولایت امیرالمؤمنین(ع) است، افزود: خداوند متعال با بیان «مَا أُنزِلَ إِلَیْکَ مِن رَّبِّکَ» اعلام می‌کند حکم ولایت، اصل هر حکمی است، روح شریعت و قرآن، ولایت است.
این مدرس حوزه و دانشگاه افزود: پیامبر اکرم(ص) در طول دوران رسالت خود پیام‌های پر خطری را برای مردم مشرک مکه و مدینه ابلاغ کرده بود، مانند دعوت جامعه بُت‌پرست عرب به گفتن عبارت «قُولُوا لا اله الا الله» اینکه وجود مقدس رسول خدا(ص) مشرکین را به توحید دعوت کند، امری بسیار سخت و دشوار بود، اما خداوند متعال زمان دعوت مردم به توحید، سخن از حفاظت پیامبر(ص) نمی‌زند، هرچند اعلام توحید ازسوی ایشان و پذیرش مردم امر سخت و دشواری بود اما به یقین به میزان تبلیغ پیام ولایت، جان پیامبر(ص) را در معرض خطر قرار نمی‌داد که خداوند حفاظت ایشان را تنها در مقابل تبلیغ ولایت رسماً اعلام می‌کند.
بیرانوند با اشاره به اینکه در این پیام‌رسانی هم محافظت از جان پیامبر(ص) و هم محافظت از امر ولایت بر عهده خداست، اظهار کرد: از این قسمت آیه استنباط می‌شود احساس خطر پیامبر(ص) نسبت به تبلیغ ولایت به جا و درست بود، زیرا حکم ولایت با سایر احکامی که ایشان برای تبلیغ آنها تلاش می‌کرد، متفاوت بود.
این مدرس حوزه و دانشگاه اضافه کرد: علامه طباطبایی سؤالی مطرح می‌کنند و می‌فرمایند: جمله پایانی آیه با بعضی از آیات قرآن منافات دارد، زیرا در قرآن آیات فراوانی وجود دارد که خداوند سبحان را هادی و راهنمای بشر دانسته است، مثلاً قرآن در آیه ۷ سوره مبارکه رعد می‌فرماید: « ... لِکُلِّ قَوْمٍ هاد، ... خداوند برای هر قومی هدایت کننده است» و خدا خود هادی است و به یقین هادیانی برای مردم قرار می‌دهد.
وی افزود: قرآن در آیه ۶۷ سوره مبارکه مائده می‌گوید: «إِنَّ اللَّهَ لا یهْدِی الْقَوْمَ الْکافِرین، به‌درستی که خداوند قوم کافر را هدایت نمی‌کند»، مفسرین می‌گویند: هدایت خداوند عام است و شامل حال همگان می‌شود، اگر آیه از هدایت نکردن گروهی سخن می‌گوید از آن روست که اینان خود مانع و حائل هدایت خویش شده‌اند، این افراد هادی بودن خدای سبحان را قبول دارند اما از پذیرش آن سر باز می‌زنند.
پایان خبر
